Lente
Onlangs plofte het nieuwe nummer van Archeologie Magazine op de deurmat, mét daarin mijn elfde artikel voor hen. Deze keer niet over Egypte, maar over vuurtorens. Zoals ik in m'n vorige weblog al schreeft kwam de inspiratie voor dit stuk van een paar vakanties naar de Waddeneilanden afgelopen jaren, die elk hun eigen toren hebben. Het artikel (dat hier online te koop is) bestaat uit een vuurtorengeschiedenis in vogelvlucht met in zes losse kadertjes een paar aparte torens "uitgelicht". Dit zijn de torens van achtereenvolgens Terschelling, Ameland, Enkhuizen, Westkapelle, Egmond en Burgh-Haamstede. Mocht u deze zomer nog in één van deze plaatsen zijn: de torens van Ameland en Westkapelle kunnen bezocht én beklommen worden. Een leuke vakantie-tip!! En wilt u meer weten over deze torens en hun geschiedenis, dan kunt u deze maand dus terecht in Archeologie Magazine ;-)
Mijn vuurtoren-artikel in Archeologie Magazine (nr. 02-2024)
De Ven bij Enkhuizen is anders dan de torens van Ameland en Westkapelle níét toegankelijk voor bezoek, maar hij ligt er momenteel wel heel mooi bij, met de dijk ten zuiden van de toren vol met gele en witte bloemen. Onder een blauwe lucht geeft dat de vuurtoren een lente-achtige aanblik, al zou je qua weer van de afgelopen dagen soms eerder denken dat het al herfst is. Maar regen en kou of niet, het is toch echt lente, hét seizoen van nieuw leven en frisse moed.
Vuurtoren De Ven, één van de uitgelichte vuurtorens in het artikel
Over frisse moed gesproken wil ik hier ook een korte update geven over mijn tweede boek, dat weliswaar nog wel een paar jaar werkt vergt, maar waar de spreekwoordelijke kop inmiddels af is. Hoofdstuk 1 is in principe klaar en momenteel ben ik bezig met het "leeswerk" voor hoofdstuk 2. Dit gaat over de Egyptische expeditie van de beroemde Napoleon in 1798, en over de enorme hoeveelheid tekeningen van graven, tempels en andere faraonische monumenten die deze militair gezien geflopte missie als "bij-effect" uiteindelijk opleverde. Van deze berg aan prenten is begin negentiende eeuw een enorm boekwerk verschenen, de Description de l'Egypte, dat min of meer geldt als het begin van de serieuze herontdekking van het oude Egypte.
Een plaat uit de Description de l'Egypte, op de foto gezet bij een tentoonstelling in het Leidse RMO
Behalve met hoofdstuk 2 van mijn boek (dat zoals het er nu naar uitziet 11 hoofdstukken moet gaan krijgen) ben ik ook bezig met een nieuw artikel, over een man die je misschien wel de meest markante Enkhuizer ooit zou kunnen noemen: Bernardus Paludanus, een stadsdokter uit de zestiende/zeventiende eeuw die een dusdanig grote verzameling rariteiten had vergaard dat bezoekers van heinde en verre naar Enkhuizen kwamen. Walvisbaleinen, mummies, skeletten, schelpen, fossielen, medailles, slagtanden - zijn huis moet bomvol zijn geweest, een museum avant la lettre bijna, en daarmee een ideaal onderwerp voor een leuk artikel. Het vergt net als de vorige stukken het nodige lees-, schrijf- en schrapwerk, maar met de frisse moed van de lente moet het goedkomen!!
Bloeiend speenkruid lang het Weelenpad, ten westen van Enkhuizen